Ο πόλεμος των κόσμων

Και τώρα, που τα χημικά καταλάγιασαν, οι μολότωφ έσβησαν, οι πορείες λόγω Χριστουγέννων πήραν αναβολή για το νέο έτος, ας ρίξουμε μια καλύτερη ματιά στα γεγονότα των τελευταίων 15 ημερών.
Όποιος πίστεψε ότι η κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, οφείλετο στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και ότι δεκάδες χιλιάδες σύγχρονοι Ινδιάνοι των πόλεων, βγήκαν στους δρόμους και έσπαζαν ό,τι έβρισκαν, εάν δεν είναι μισθοδοτούμενοι των καναλαρχών, είναι βαθιά νυχτωμένοι.
Ζούμε σε μία χώρα, όπου η οικονομική κατάσταση της τέως μεσαίας τάξης, αγγίζει πλέον την αθλιότητα.
Η κλασική εργατική τάξη, λόγω του μιθριδατισμού στην εκμετάλευση και οικονομική ανέχεια, σου λέει "τι είχες Γιάννη , τι είχα πάντα".
Η μεγάλη διαφοροποίηση στην κοινωνική σύγκρουση είναι η τέως μεσαία τάξη, η οποία έχει υποστεί σοκ, από το οικονομικό της στραπάτσο.
Τα παιδιά, που βγήκαν στους δρόμους και έφεραν το χάος στην Κολομβία του Βαλκανικού Νότου - που λέει κι ο Τράγκας - στην πλειοψηφία τους ανήκουν στην τέως μεσαία τάξη, που πλέον αντιλαμβάνεται ότι έχει απωλέσει ανεπιστρεπτί, το δικαιωμά της στην εκπαίδευση,την εργασία, σε ένα καλύτερο μέλλον.
Οι γονείς τους από την άλλη μεριά, διαπιστώνουν, ότι δεν μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους, όσα τους προσέφεραν οι δικοί του γονείς.
Για να περάσει ένα παιδί σήμερα σε ΑΕΙ χρειάζονται 400-500 ευρώ μηνιαίως σε φροντιστήρια. Και ένας γονιός της τέως μεσαίας τάξης, που αμοίβεται με 1000 ευρώ μηνιαίως,έχει δανειακές υποχρεώσεις, δεν δύναται πλέον να ανταπεξέλθει στα έξοδα εκπαίδευσης των ίδιων των παιδιών του.
Πολλοί απόρησαν για το λεγόμενο "πλιάτσικο".
Πώς είναι δυνατόν εξεγερμένοι να επιδίδονται σε λεηλασίες, απορούσαν οι διάφοροι τηλενοικοκυραίοι, παχυλώς αμοιβόμενοι, από τα κανάλια των εθνικών νταβατζήδων.
Η εξέγερση έδωσε τη χρυσή ευκαιρία σε περιπλανώμενους desesperados της Μπογκοτά του Βαλκανικού Νότου, να καταναλώσουν έστω και για μία φορά, προιόντα, τα οποία πλέον μόνο η αστική τάξη δύναται να καταναλώσει.
Φυσικά οι γκαουλάιτερ των καναλιών, άξιοι συνεχιστές του έργου του Γιόζεφ Γκαίμπελς, δεν είπαν κουβέντα για το πλιάτσικο που επί 35 χρόνια επιδίδονται δημόσιοι άνδρες και εθνικοί νταβατζήδες στις πλάτες του ελληνικού λαού.
Η αιτία της κοινωνικής έκρηξης είναι η οικονομική κρίση και η καταβαρράθρωση της πρώην μεσαίας τάξης.
Η δολοφονία του μικρού απλώς ήταν η αφορμή.
Στους επόμενους μήνες, η κρίση χτυπά τις πόρτες της Ελλάδας.
Επιχειρήσεις θα κλείσουν - χθες η REAL NEWS έγραψε ότι το πρώτο μεγάλο λουκέτο μπαίνει στη ΛΑΡΚΟ με χιλιάδες απολυμένους - ,κόσμος μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα εξαθλιωθεί, κατοικίες θα χαθούν σε πλειστηριασμούς των τραπεζών, που οι Παπαδάκηδες διαμαρτύρονταν για την καταστροφή τους.
Η κοινωνικη ανισότητα δημιουργεί το κοινωνικό μίσος που μετεξελίσσεται πολύ γρήγορα σε ταξικό μίσος.
Οι στρατιές των ανέργων και των νεόπτωχων, θα βλέπουν ως ξερολούκουμα τις τράπεζες, τα πολυκαταστήματα, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια της μεταπρατικής ελληνικής αστικής τάξης και τότε η εξέγερση του Δεκέμβρη θα είναι νηπιαγωγείο σε αυτά, που πρόκειται να ακολουθήσουν.
Από την άλλη πλευρά η αστική τάξη, που στην Ελλάδα δεν είναι συνυφασμένη με επενδύσεις αλλά με αρπαχτές με τη συνδρομή του ελληνικού δημοσίου, θα ζητήσει περισσότερη καταστολή από τις κυβερνήσεις, που ελέγχει, ώστε να κρατήσει μακρυά, τα στίφη των εξαθλιωμένων.
Το παιχνίδι όμως ήδη έχει χαθεί.
Ο κλασικός του πολέμου Κλαούζεβιτς, έγραφε ότι ακόμα και αν έχεις στριμώξει άγρια τον αντίπαλο, πρέπει να του αφήνεις πάντα μία έξοδο διαφυγής, γιατί αν αυτός καταλάβει ότι είναι περικυκλωμένος, δεν μπορεί να διαφύγει και δεν έχει τίποτα να χάσει, θα πολεμήσει μέχρις εσχάτων και θα σου προκαλέσει τεράστιες απώλειες.
Τα αφεντικά, λόγω της απληστιάς τους, δεν έχουν αφήσει καμία έξοδο διαφυγής στους πολιορκημένους.
Το κακό για αυτούς είναι, ότι είναι λίγοι και οι πολιορκημένοι εκατομμύρια, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την Ευρώπη.
Και πλέον... δεν έχουν τίποτα να χάσουν.

"ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ"