Το 1971 επί προεδρίας Νίξον, οι ΗΠΑ τύπωναν και ξόδευαν πολύ περισσότερα δολλάρια απ΄ότι μπορούσαν να καλύψουν σε χρυσό.
Η οικονομική ασφάλεια ενός κράτος είναι γνωστό ότι στηρίζεται στο χρυσό και όχι στα ευμετάβλητα στοιχεία της αγοράς και του ισοζυγίου εισαγωγών - εξαγωγών.
Μερικά χρόνια αργότερα η Γαλλία απαίτησε την εξαργύρωση των μετοχών, που είχε επενδύσει το γαλλικό δημόσιο σε αμερικανικές κρατικές εταιρείες αντί σε δολλάρια σε χρυσό.
Οι ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα επειδή δεν είχαν αρκετό χρυσό για τα δολλάρια, που είχαν ήδη τυπώσει και ξοδέψει σε όλον τον κόσμο και θα έπρεπε να δηλώσουν χρεωκοπία.
Για να αποφύγουν οι ΗΠΑ το οικονομικό στραπάτσο μετά την πετρελαική κρίση του 1973-1974 πήγαν στους Σαουδάραβες και συμφώνησαν ο ΟΠΕΚ να κάνει όλες τις συναλλαγές-πωλήσεις πετρελαίου σε αμερικανικά δολλάρια.
Από εκείνη τη στιγμή κάθε χώρα, που χρειαζόταν πετρέλαιο, έπρεπε πρώτα να έχει αμερικανικά δολλάρια, που σήμαινε ότι ανταλλάσανε αγαθά και υπηρεσίες σε δολλάρια, τα οποία οι Αμερικανοί είχαν μόλις τυπώσει.
Σημειωτέον ότι οι Αμερικανοί δεν έριχναν στην αγορά το χρήμα, ώστε να μη γίνει αυτό πληθωριστικό, αλλά ό,τι έκοβε η Κεντρική Αμερικανική Τράπεζα , δίδονταν απευθείας με τη μορφή δανείων στις ενδιαφερόμενες χώρες, υποθηκεύοντας ταυτόχρονα το μέλλον τους και κρατώντας αυτές σε οικονομικό εκβιασμό.
Οι ΗΠΑ αγοράζαν πετρέλαιο στην κυριολεξία δωρεάν, δίδοντας στον ΟΠΕΚ, τα δολλάρια που τύπωναν.
Τα πράγματα άρχιζαν όμως να αλλάζουν όταν ο Saddam Hussein άρχισε να πουλάει το πετρέλαιο του Ιράκ απευθείας σε άλλα νομίσματα κυρίως σε ελβετικό φράγκο, ακυρώνοντας στην πράξη τη συμφωνία ΗΠΑ-ΟΠΕΚ.
Το 1989 εμφανίστηκε στο διεθνές προσκήνιο το Κουβέιτ, που άρχισε να πουλά πετρέλαιο σε εξευτελιστικές τιμές, πράγμα που ανάγκασε το Ιράκ να επιτεθεί στο κρατίδιο. Η αιτία επίθεσης του Ιράκ στο Κουβέιτ δεν ήταν φυλετικές – εθνικές διαφορές αλλά ο διαγραφόμενος κίνδυνος της ιρακινής και όχι μόνο οικονομίας, από το "πάρε κόσμε" του Κουβέιτ.
Βέβαια όλοι γνωρίζουμε γιατί επιτέθηκε το ΝΑΤΟ στο Ιράκ αλλά ακόμα αγνοούμε γιατί επιτέθηκε το Ιράκ στο Κουβέιτ.
Εδώ μπαίνει και το ερώτημα, ποιος έβαλε το Κουβέιτ να πουλά πετρέλαιο σε τιμές παραγωγής, ώστε να προκαλέσει την αντίδραση του γειτονικού Ιράκ…
Μόλις ο αμερικανικός στρατός επικράτησε στη Βαγδάτη, η πρώτη πράξη της νέας κυβέρνησης του Ιράκ ήταν να επαναφέρει το αμερικανικό δολλάριο, ως μόνο νόμισμα συναλλαγών στις πωλήσεις πετρελαίου.
Οι Αμερικανοί είχαν καταφέρει για την ώρα να αποτρέψουν την κρίση του νομίσματός τους.
Αλλά τα πράγματα για το USA δεν έμελλε να ησυχάσουν.
Μετά από μερικά χρόνια ο Hugo Chavez άρχισε να πουλάει το πετρέλαιο της Βενεζουέλας σε διαφορετικά νομίσματα πλην δολλαρίου, καθιστόντας εαυτόν άμεση απειλή για την αμερικανική οικονομία.
Ακολούθησε το Ιράν, που αποφάσισε να πουλά το πετρέλαιό του σε ευρώ και ρούβλια!
Οι Ρώσοι από καιρό είχαν εγκαταλείψει το USD.
Λόγω της ισοτιμίας ευρώ - δολλαρίου και της αστάθειας του αμερικανικού νομίσματος και άλλες χώρες του ΟΠΕΚ, άρχισαν να πωλούν πετρέλαιο σε διαφορετικά νομίσματα.
Φθάσαμε λοιπόν στην εποχή, που η αμερικανική οικονομία, από τη μία έχει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος και από την άλλη δεν μπορεί να δανείζει νεοτυπωμένα δολλάρια σε τρίτες χώρες για να αγοράζουν αυτές πετρέλαιο.
Σε άλλους καιρούς, θα αποφάσιζε βρίσκοντας μία αφορμή, να επιτεθεί και να καθαρίσει τις χώρες, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ηγεμονία του αμερικανικού νομίσματος.
Τώρα όμως τι θα κάνει?
Η πρόσφατη κρίση της Γεωργίας έδειξε ότι πλεόν αδυνατεί να προστατέψει και τις φιλικές σε αυτήν χώρες.
Θα αφεθεί στη νομισματική της κρίση, αποδεχόμενη τον πολυπολικό κόσμο ή θα επιχειρήσει "ηρωική έξοδο" με απρόβλεπτα αποτελέσματα ,επιπέδου MAD MAX…
Η οικονομική ασφάλεια ενός κράτος είναι γνωστό ότι στηρίζεται στο χρυσό και όχι στα ευμετάβλητα στοιχεία της αγοράς και του ισοζυγίου εισαγωγών - εξαγωγών.
Μερικά χρόνια αργότερα η Γαλλία απαίτησε την εξαργύρωση των μετοχών, που είχε επενδύσει το γαλλικό δημόσιο σε αμερικανικές κρατικές εταιρείες αντί σε δολλάρια σε χρυσό.
Οι ΗΠΑ απέρριψαν το αίτημα επειδή δεν είχαν αρκετό χρυσό για τα δολλάρια, που είχαν ήδη τυπώσει και ξοδέψει σε όλον τον κόσμο και θα έπρεπε να δηλώσουν χρεωκοπία.
Για να αποφύγουν οι ΗΠΑ το οικονομικό στραπάτσο μετά την πετρελαική κρίση του 1973-1974 πήγαν στους Σαουδάραβες και συμφώνησαν ο ΟΠΕΚ να κάνει όλες τις συναλλαγές-πωλήσεις πετρελαίου σε αμερικανικά δολλάρια.
Από εκείνη τη στιγμή κάθε χώρα, που χρειαζόταν πετρέλαιο, έπρεπε πρώτα να έχει αμερικανικά δολλάρια, που σήμαινε ότι ανταλλάσανε αγαθά και υπηρεσίες σε δολλάρια, τα οποία οι Αμερικανοί είχαν μόλις τυπώσει.
Σημειωτέον ότι οι Αμερικανοί δεν έριχναν στην αγορά το χρήμα, ώστε να μη γίνει αυτό πληθωριστικό, αλλά ό,τι έκοβε η Κεντρική Αμερικανική Τράπεζα , δίδονταν απευθείας με τη μορφή δανείων στις ενδιαφερόμενες χώρες, υποθηκεύοντας ταυτόχρονα το μέλλον τους και κρατώντας αυτές σε οικονομικό εκβιασμό.
Οι ΗΠΑ αγοράζαν πετρέλαιο στην κυριολεξία δωρεάν, δίδοντας στον ΟΠΕΚ, τα δολλάρια που τύπωναν.
Τα πράγματα άρχιζαν όμως να αλλάζουν όταν ο Saddam Hussein άρχισε να πουλάει το πετρέλαιο του Ιράκ απευθείας σε άλλα νομίσματα κυρίως σε ελβετικό φράγκο, ακυρώνοντας στην πράξη τη συμφωνία ΗΠΑ-ΟΠΕΚ.
Το 1989 εμφανίστηκε στο διεθνές προσκήνιο το Κουβέιτ, που άρχισε να πουλά πετρέλαιο σε εξευτελιστικές τιμές, πράγμα που ανάγκασε το Ιράκ να επιτεθεί στο κρατίδιο. Η αιτία επίθεσης του Ιράκ στο Κουβέιτ δεν ήταν φυλετικές – εθνικές διαφορές αλλά ο διαγραφόμενος κίνδυνος της ιρακινής και όχι μόνο οικονομίας, από το "πάρε κόσμε" του Κουβέιτ.
Βέβαια όλοι γνωρίζουμε γιατί επιτέθηκε το ΝΑΤΟ στο Ιράκ αλλά ακόμα αγνοούμε γιατί επιτέθηκε το Ιράκ στο Κουβέιτ.
Εδώ μπαίνει και το ερώτημα, ποιος έβαλε το Κουβέιτ να πουλά πετρέλαιο σε τιμές παραγωγής, ώστε να προκαλέσει την αντίδραση του γειτονικού Ιράκ…
Μόλις ο αμερικανικός στρατός επικράτησε στη Βαγδάτη, η πρώτη πράξη της νέας κυβέρνησης του Ιράκ ήταν να επαναφέρει το αμερικανικό δολλάριο, ως μόνο νόμισμα συναλλαγών στις πωλήσεις πετρελαίου.
Οι Αμερικανοί είχαν καταφέρει για την ώρα να αποτρέψουν την κρίση του νομίσματός τους.
Αλλά τα πράγματα για το USA δεν έμελλε να ησυχάσουν.
Μετά από μερικά χρόνια ο Hugo Chavez άρχισε να πουλάει το πετρέλαιο της Βενεζουέλας σε διαφορετικά νομίσματα πλην δολλαρίου, καθιστόντας εαυτόν άμεση απειλή για την αμερικανική οικονομία.
Ακολούθησε το Ιράν, που αποφάσισε να πουλά το πετρέλαιό του σε ευρώ και ρούβλια!
Οι Ρώσοι από καιρό είχαν εγκαταλείψει το USD.
Λόγω της ισοτιμίας ευρώ - δολλαρίου και της αστάθειας του αμερικανικού νομίσματος και άλλες χώρες του ΟΠΕΚ, άρχισαν να πωλούν πετρέλαιο σε διαφορετικά νομίσματα.
Φθάσαμε λοιπόν στην εποχή, που η αμερικανική οικονομία, από τη μία έχει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος και από την άλλη δεν μπορεί να δανείζει νεοτυπωμένα δολλάρια σε τρίτες χώρες για να αγοράζουν αυτές πετρέλαιο.
Σε άλλους καιρούς, θα αποφάσιζε βρίσκοντας μία αφορμή, να επιτεθεί και να καθαρίσει τις χώρες, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ηγεμονία του αμερικανικού νομίσματος.
Τώρα όμως τι θα κάνει?
Η πρόσφατη κρίση της Γεωργίας έδειξε ότι πλεόν αδυνατεί να προστατέψει και τις φιλικές σε αυτήν χώρες.
Θα αφεθεί στη νομισματική της κρίση, αποδεχόμενη τον πολυπολικό κόσμο ή θα επιχειρήσει "ηρωική έξοδο" με απρόβλεπτα αποτελέσματα ,επιπέδου MAD MAX…
"ZOYN ANAMEΣΑ ΜΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου