Ξαναδιάβασα τα τελικά αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών και την ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων.
Ο Μακέιν παίρνει 47%, υπερτερώντας στους λευκούς ψηφοφόρους με ποσοστό 55% έναντι 45% του Ομπάμα.
Ο Ομπάμα κυριαρχεί στους Αφροαμερικανούς με το συντριπτικό 95%,στους Ισπανόφωνους με 65% και στους Ασιάτες με 61%.
Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι το φυλετικό στοιχείο ήταν αυτό, που καθόρισε πλήρως το αποτέλεσμα.
Το παράδοξο είναι ότι το λευκό στοιχείο, που αποτελεί το 74% του συνολικού πληθυσμού, προσήλθε στην κάλπη με λιγότερη ρατσιστική διάθεση απ’ότι οι Αφροαμερικανοί και οι διάφορες μειονότητες!
Είναι βέβαιο ότι εάν ο υποψήφιος των Δημοκρατικών ήταν λευκός, σίγουρα θα είχε την πλειοψηφία στους αφροαμερικανούς, που παραδοσιακά ψηφίζουν Δημοκρατικούς, αλλά σίγουρα δεν θα είχε την αποδοχή του 95%.
Η καθολική υποστήριξη του Ομπάμα στους 9 από τους 10 αφροαμερικανούς, αποδεικνύει εν τοις πράγμασι ότι το μαύρο στοιχείο της Αμερικής, σε όποια κοινωνική τάξη και αν ανήκει, καθορίζει εν έτει 2008 την πολιτική του τοποθέτηση, με βάση το χρώμα του δέρματος.
Είναι βέβαια λογικό ότι, εάν έχεις υποστεί ως φυλή (και χρησιμοποιώ τον όρο γιατί έτσι είναι διαδεδομένος στις ΗΠΑ), τις διώξεις και την περιθωριοποίηση τουλάχιστον μέχρι και την δεκαετιά του 1960, θα έχεις και μία σαφή τάση, προς τον έγχρωμο υποψήφιο.
Αλλά το συντριπτικό 95% δεν είναι απλώς τάση, είναι αντίδραση πληθυσμού, που ακόμα και τώρα θεωρεί εαυτόν απομονωμένο, διαφορετικό από την κυρίαρχη τάξη των Αγγλοσαξόνων προτεσταντών της Αμερικής, αδιαφορώντας φυσικά για ιδεολογικές και πολιτικές τοποθετήσεις.
Και μου έρχεται το απλό ερώτημα "εάν ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων ήταν έγχρωμος, τι ποσοστό της μαύρης κοινότητας των ΗΠΑ θα τον υποστήριζε"?
Κατά την άποψη του γράφοντος, πάλι θα τον στήριζε η πλειοψηφία και ας έλεγε εκείνος ό,τι ήθελε για την οικονομία, την εξωτερική πολιτική, την υγεία, την παιδεία.
Εκτός από τους αφροαμερικανούς ο Ομπάμα συγκέντρωσε και τα 2/3 των Ασιατών και Ισπανόφωνων της Αμερικής, που ακόμα θεωρούν εαυτούς ξένους στη χώρα .
Βλέπουμε λοιπόν εν έτει 2008, ότι έχουμε από τη μία πλευρά τους λευκούς προτεστάντες με σοβαρές βέβαια διαρροές προς τον Ομπάμα και από την άλλη μία συμμαχία των "άλλων" , των "διαφορετικών", των "ξένων" , που είδαν στο πρόσωπο του Ομπάμα μία ευκαιρία να δώσουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στην κυρίαρχη κοινωνική-φυλετική τάξη της Αμερικής, που ταυτόχρονα όμως σημαδεύει και διαχωρίζει τις ΗΠΑ σε δύο κομμάτια.
Τους Ρεπουμπλικάνους των λευκών προτεσταντών, βαπτιστών και παλαιών Αμερικανών και τους Δημοκρατικούς των μεταναστών, των ξένων και των μειονοτήτων.
Απουσία ιδεολογικής - πολιτικής σαφούς διαφοροποίησης, κυριαρχία της φυλής και του χρώματος.
Συνεχίζεται….
"ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου